1.84 มาตรฐานการวาดภาพ
(ก) ภาพวาด มีสองประเภทที่ยอมรับได้สำหรับการนำเสนอภาพวาดในคำขอรับสิทธิบัตรยูทิลิตี้และการออกแบบ
(1) หมึกดำ ปกติต้องใช้ภาพวาดขาวดำ ต้องใช้หมึกอินเดียหรือเทียบเท่าที่ใช้กับเส้นสีดำทึบเพื่อวาดภาพ หรือ
(2) สี. อนุญาตให้ใช้ภาพวาดสีในแอปพลิเคชันการออกแบบ ในกรณีที่แอปพลิเคชันการออกแบบประกอบด้วยภาพวาดสี แอปพลิเคชันต้องมีจำนวนชุดของภาพวาดสีตามวรรค (a)(2)(ii) ของส่วนนี้ และข้อกำหนดต้องมีการอ้างอิงตามวรรค (a)(2) (iii) ของส่วนนี้ ในโอกาสที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น การวาดภาพสีอาจมีความจำเป็นเนื่องจากเป็นสื่อที่ใช้งานได้จริงเพียงสื่อเดียวในการเปิดเผยเนื้อหาที่ต้องการขอจดสิทธิบัตรในคำขอรับสิทธิบัตรยูทิลิตี้ ภาพวาดสีต้องมีคุณภาพเพียงพอเพื่อให้รายละเอียดทั้งหมดในภาพวาดสามารถทำซ้ำเป็นขาวดำในสิทธิบัตรที่พิมพ์ได้ ไม่อนุญาตให้ใช้ภาพวาดสีในการใช้งานระหว่างประเทศ (ดู PCT Rule 11.13) สำนักงานจะยอมรับภาพวาดสีในคำขอรับสิทธิบัตรยูทิลิตี้หลังจากได้ยื่นคำร้องตามวรรคนี้โดยอธิบายว่าทำไมจึงจำเป็นต้องมีภาพวาดสี คำร้องใด ๆ ดังกล่าวจะต้องรวมถึงสิ่งต่อไปนี้:
(i) ค่าธรรมเนียมที่กำหนดไว้ใน§ 1.17(ซ) ;
(ii) ภาพวาดสีหนึ่ง (1) ชุด หากส่งผ่านระบบการจัดเก็บเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ของ Office หรือภาพวาดสีสามชุด (3) หากไม่ส่งผ่านระบบการจัดเก็บเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ของ Office และ
(iii) การแก้ไขข้อกำหนดที่จะแทรก (เว้นแต่ข้อกำหนดจะมีหรือได้รับการแก้ไขก่อนหน้านี้เพื่อให้มี) ภาษาต่อไปนี้เป็นวรรคแรกของคำอธิบายโดยย่อของภาพวาด:
ไฟล์สิทธิบัตรหรือใบสมัครประกอบด้วยภาพวาดสีอย่างน้อยหนึ่งภาพ สำเนาสิทธิบัตรหรือสิ่งพิมพ์โฆษณาคำขอรับสิทธิบัตรพร้อมภาพวาดสีจะจัดเตรียมให้โดยสำนักงานเมื่อมีการร้องขอและชำระค่าธรรมเนียมที่จำเป็น
(b) รูปถ่าย.—
(1) ขาวดำ ภาพถ่าย รวมทั้งสำเนาภาพถ่าย ไม่ได้รับอนุญาตตามปกติในการขอสิทธิบัตรยูทิลิตี้และการออกแบบ สำนักงานจะยอมรับรูปถ่ายในคำขอสิทธิบัตรยูทิลิตี้และการออกแบบ อย่างไรก็ตาม หากภาพถ่ายเป็นสื่อเดียวที่สามารถนำไปใช้ได้จริงในการแสดงตัวอย่างการประดิษฐ์ที่อ้างสิทธิ์ ตัวอย่างเช่น ภาพถ่ายหรือโฟโตมิกโคกราฟของเจลอิเล็กโตรโฟรีซิส รอยเปื้อน (เช่น ภูมิคุ้มกัน ตะวันตก ใต้ และเหนือ) ภาพรังสีอัตโนมัติ การเพาะเลี้ยงเซลล์ (มีคราบและไม่มีสี) ภาพตัดขวางของเนื้อเยื่อเนื้อเยื่อ (มีคราบและไม่มีสี) สัตว์ พืช ใน การถ่ายภาพในร่างกาย แผ่นโครมาโตกราฟีแบบชั้นบาง โครงสร้างผลึก และในคำขอรับสิทธิบัตรการออกแบบ เอฟเฟกต์ประดับ เป็นที่ยอมรับได้ หากหัวข้อในการสมัครยอมรับภาพประกอบโดยการวาดภาพ ผู้สอบอาจต้องใช้ภาพวาดแทนรูปถ่าย ภาพถ่ายต้องมีคุณภาพเพียงพอเพื่อให้รายละเอียดทั้งหมดในภาพถ่ายสามารถทำซ้ำได้ในสิทธิบัตรที่พิมพ์
(2) ภาพถ่ายสี ภาพถ่ายสีจะได้รับการยอมรับในคำขอรับสิทธิบัตรยูทิลิตี้และการออกแบบ หากเป็นไปตามเงื่อนไขในการยอมรับภาพวาดสีและภาพถ่ายขาวดำ ดูย่อหน้า (a)(2) และ (b)(1) ของหัวข้อนี้
(c) การระบุภาพวาด ควรมีการระบุตัวบ่งชี้ และหากมีให้ ควรมีชื่อเรื่องของการประดิษฐ์ ชื่อผู้ประดิษฐ์ และหมายเลขใบสมัคร หรือหมายเลขใบปะหน้า (ถ้ามี) หากไม่ได้กำหนดหมายเลขแอปพลิเคชันให้กับแอปพลิเคชัน หากมีการระบุข้อมูลนี้ จะต้องวางไว้ที่ด้านหน้าของแต่ละแผ่นภายในระยะขอบด้านบน แผ่นภาพวาดแต่ละแผ่นที่ส่งหลังจากวันที่ยื่นใบสมัครจะต้องระบุว่าเป็น "แผ่นเปลี่ยน" หรือ "แผ่นใหม่" ตาม§ 1.121(ง) . หากมีการยื่นสำเนาแบบมาร์กอัปของภาพวาดที่แก้ไขแล้ว รวมทั้งคำอธิบายประกอบที่บ่งชี้การเปลี่ยนแปลงที่ทำขึ้น สำเนาที่มีการมาร์กอัปดังกล่าวจะต้องมีป้ายกำกับอย่างชัดเจนว่าเป็น "แผ่นคำอธิบายประกอบ" ตาม § 1.121(ง)(1) .
(d) แบบฟอร์มกราฟิกในภาพวาด อาจส่งสูตรเคมีหรือคณิตศาสตร์ ตาราง และรูปคลื่นเป็นแบบร่างได้ และอยู่ภายใต้ข้อกำหนดเดียวกันกับแบบร่าง แต่ละสูตรเคมีหรือคณิตศาสตร์ต้องติดฉลากเป็นตัวเลขแยกกัน โดยใช้วงเล็บเมื่อจำเป็น เพื่อแสดงว่าข้อมูลถูกรวมเข้าด้วยกันอย่างเหมาะสม รูปคลื่นแต่ละกลุ่มจะต้องแสดงเป็นตัวเลขเดียว โดยใช้แกนตั้งร่วมกันโดยขยายเวลาไปตามแกนนอน รูปคลื่นแต่ละรูปที่กล่าวถึงในข้อมูลจำเพาะต้องระบุด้วยการกำหนดตัวอักษรแยกต่างหากที่อยู่ติดกับแกนตั้ง
(จ) ประเภทของกระดาษ ภาพวาดที่ส่งไปยังสำนักงานต้องทำบนกระดาษที่มีความยืดหยุ่น แข็งแรง ขาว เนียน ไม่มันวาว และทนทาน แผ่นงานทั้งหมดต้องปราศจากรอยร้าว รอยยับ และรอยพับตามสมควร สามารถใช้แผ่นด้านเดียวสำหรับการวาดภาพ แผ่นงานแต่ละแผ่นต้องปราศจากการลบล้างตามสมควร และต้องปราศจากการดัดแปลง เหนืองานเขียน และการแทรกซ้อน ภาพถ่ายจะต้องได้รับการพัฒนาบนกระดาษโดยตรงตามข้อกำหนดขนาดแผ่นของวรรค (f) ของส่วนนี้และข้อกำหนดระยะขอบของวรรค (g) ของส่วนนี้ ดูวรรค (b) ของหัวข้อนี้สำหรับข้อกำหนดอื่นๆ สำหรับภาพถ่าย
(ฉ) ขนาดของกระดาษ แผ่นวาดภาพทั้งหมดในแอปพลิเคชันต้องมีขนาดเท่ากัน ด้านที่สั้นกว่าด้านหนึ่งของแผ่นถือเป็นส่วนบน ขนาดของแผ่นงานที่ทำภาพวาดจะต้อง:
(1) 21.0 ซม. โดย 29.7 ซม. (DIN ขนาด A4) หรือ
(2) 21.6 ซม. โดย 27.9 ซม. (8 1/2 คูณ 11 นิ้ว)
(ช) ระยะขอบ แผ่นงานต้องไม่มีกรอบรอบๆ สายตา (เช่น พื้นผิวที่ใช้งานได้) แต่ควรมีจุดสแกนเป้าหมาย (เช่น เส้นกากบาท) พิมพ์บนมุมขอบของตัวหนอนสองมุม แต่ละแผ่นต้องมีระยะขอบด้านบนอย่างน้อย 2.5 ซม. (1 นิ้ว) ระยะขอบด้านซ้ายอย่างน้อย 2.5 ซม. (1 นิ้ว) ระยะขอบด้านขวาอย่างน้อย 1.5 ซม. (5/8 นิ้ว) และระยะขอบล่างอย่างน้อย 1.0 ซม. (3/8 นิ้ว) จึงปล่อยสายตาได้ไม่เกิน 17.0 ซม. กว้าง 26.2 ซม. บน 21.0 ซม. โดย 29.7 ซม. (DIN ขนาด A4) แผ่นวาดภาพ และระยะสายตาไม่เกิน 17.6 ซม. โดย 24.4 ซม. (6 15/16 x 9 5/8 นิ้ว) บน 21.6 ซม. โดย 27.9 ซม. (8 1/2 x 11 นิ้ว) แผ่นวาดภาพ
(ซ) จำนวนการดู ภาพวาดต้องมีมุมมองมากเท่าที่จำเป็นเพื่อแสดงการประดิษฐ์ มุมมองอาจเป็นแบบแปลน ระดับความสูง ส่วนหรือมุมมองแบบเปอร์สเปคทีฟ อาจใช้มุมมองรายละเอียดขององค์ประกอบบางส่วนในขนาดที่ใหญ่ขึ้น หากจำเป็น มุมมองทั้งหมดของภาพวาดจะต้องจัดกลุ่มเข้าด้วยกันและจัดเรียงบนแผ่นงานโดยไม่เปลืองพื้นที่โดยควรอยู่ในตำแหน่งตั้งตรงแยกจากกันอย่างชัดเจนและต้องไม่รวมอยู่ในแผ่นงานที่มีข้อกำหนดข้อเรียกร้องหรือบทคัดย่อ มุมมองต้องไม่เชื่อมต่อด้วยเส้นฉายและต้องไม่มีเส้นกึ่งกลาง รูปคลื่นของสัญญาณไฟฟ้าอาจเชื่อมต่อกันด้วยเส้นประเพื่อแสดงเวลาสัมพัทธ์ของรูปคลื่น
(1) มุมมองที่ระเบิด อนุญาตให้ใช้มุมมองที่แยกจากกันโดยใช้วงเล็บเพื่อแสดงความสัมพันธ์หรือลำดับของการประกอบชิ้นส่วนต่างๆ เมื่อมุมมองแบบระเบิดแสดงในรูปที่อยู่บนแผ่นเดียวกันกับอีกรูปหนึ่ง มุมมองแบบระเบิดควรอยู่ในวงเล็บ
(2) มุมมองบางส่วน เมื่อจำเป็น มุมมองของเครื่องจักรขนาดใหญ่หรืออุปกรณ์ทั้งหมดอาจถูกแบ่งออกเป็นมุมมองบางส่วนในแผ่นงานเดียวหรือขยายออกไปหลายแผ่นหากไม่มีการสูญเสียความสะดวกในการทำความเข้าใจมุมมอง มุมมองบางส่วนที่วาดบนแผ่นงานที่แยกจากกันจะต้องสามารถเชื่อมโยงแบบขอบถึงขอบได้เสมอ เพื่อไม่ให้มุมมองบางส่วนมีบางส่วนของมุมมองบางส่วนอื่น ควรรวมมุมมองที่มีขนาดเล็กลงโดยแสดงทั้งหมดที่เกิดขึ้นจากมุมมองบางส่วนและระบุตำแหน่งของชิ้นส่วนที่แสดง เมื่อส่วนหนึ่งของมุมมองถูกขยายเพื่อจุดประสงค์ในการขยาย มุมมองและมุมมองที่ขยายจะต้องถูกระบุว่าเป็นมุมมองที่แยกจากกัน
(i) ในกรณีที่การดูบนแผ่นงานสองแผ่นขึ้นไปเป็นมุมมองที่สมบูรณ์เพียงแผ่นเดียว การดูบนแผ่นงานหลายแผ่นต้องถูกจัดเรียงเพื่อให้สามารถประกอบร่างที่สมบูรณ์ได้โดยไม่ปิดบังส่วนใด ๆ ของมุมมองที่ปรากฏบนแผ่นงานต่างๆ แผ่น
(ii) มุมมองที่ยาวมากอาจแบ่งออกเป็นหลายส่วนโดยวางไว้เหนืออีกด้านหนึ่งในแผ่นเดียว อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างส่วนต่างๆ จะต้องมีความชัดเจนและชัดเจน
(3) มุมมองแบบแบ่งส่วน ระนาบซึ่งใช้มุมมองแบบภาคตัดขวางควรระบุในมุมมองที่ส่วนนั้นถูกตัดด้วยเส้นขาด ปลายของเส้นที่ขาดควรกำหนดด้วยตัวเลขอารบิกหรือโรมันที่สอดคล้องกับจำนวนมุมมองของมุมมองแบบตัดขวาง และควรมีลูกศรเพื่อระบุทิศทางของการมองเห็น การฟักไข่ต้องใช้เพื่อระบุส่วนของวัตถุ และต้องทำโดยเส้นขนานเฉียงที่เว้นระยะห่างอย่างสม่ำเสมอเพียงพอเพื่อให้สามารถแยกแยะเส้นได้โดยไม่ยาก การฟักไข่ไม่ควรขัดขวางการอ่านอักขระอ้างอิงและเส้นนำที่ชัดเจน หากไม่สามารถวางอักขระอ้างอิงไว้นอกพื้นที่ฟัก การฟักอาจขาดได้ทุกที่ที่แทรกอักขระอ้างอิง การฟักจะต้องทำมุมอย่างมากกับแกนโดยรอบหรือเส้นหลัก อย่างพึงประสงค์ 45° ต้องกำหนดและวาดหน้าตัดเพื่อแสดงวัสดุทั้งหมดตามที่แสดงในมุมมองที่มีการตัดขวาง ชิ้นส่วนในภาคตัดขวางต้องแสดงวัสดุที่เหมาะสมโดยการฟักไข่ด้วยจังหวะเฉียงขนานที่มีระยะห่างสม่ำเสมอ ช่องว่างระหว่างจังหวะจะถูกเลือกตามพื้นที่ทั้งหมดที่จะฟัก ส่วนต่างๆ ของภาพตัดขวางของรายการเดียวกันควรฟักในลักษณะเดียวกัน และควรระบุลักษณะของวัสดุที่แสดงในภาพตัดขวางอย่างถูกต้องและเป็นภาพกราฟิก การฟักไข่ขององค์ประกอบที่แตกต่างกันจะต้องทำมุมต่างกัน ในกรณีของพื้นที่ขนาดใหญ่ การฟักไข่อาจจำกัดอยู่ที่ขอบที่ลากไปรอบๆ ด้านในทั้งหมดของโครงร่างของพื้นที่ที่จะฟัก การฟักไข่ประเภทต่างๆ ควรมีความหมายตามแบบแผนที่แตกต่างกัน โดยคำนึงถึงธรรมชาติของวัสดุที่เห็นในหน้าตัดขวาง
(4) ตำแหน่งสำรอง ตำแหน่งที่ย้ายอาจแสดงโดยเส้นที่ขาดซึ่งซ้อนทับบนมุมมองที่เหมาะสม ถ้าสามารถทำได้โดยไม่ทำให้คนเยอะ มิฉะนั้น ต้องใช้มุมมองแยกต่างหากเพื่อจุดประสงค์นี้
(5) แบบฟอร์มที่แก้ไข รูปแบบการก่อสร้างที่ดัดแปลงจะต้องแสดงในมุมมองที่แยกจากกัน
(i) การจัดมุมมอง ต้องไม่วางมุมมองหนึ่งบนอีกมุมมองหนึ่งหรือภายในโครงร่างของอีกมุมมองหนึ่ง มุมมองทั้งหมดบนแผ่นงานเดียวกันควรอยู่ในทิศทางเดียวกัน และหากเป็นไปได้ ให้ยืนเพื่อให้สามารถอ่านได้โดยให้แผ่นงานอยู่ในตำแหน่งตั้งตรง หากจำเป็นต้องมีมุมมองที่กว้างกว่าความกว้างของแผ่นงานเพื่อให้เห็นภาพการประดิษฐ์ได้ชัดเจนที่สุด ให้เปิดแผ่นที่ด้านข้างเพื่อให้ส่วนบนของแผ่นมีระยะขอบด้านบนที่เหมาะสมที่จะใช้เป็นพื้นที่ส่วนหัว ทางด้านขวามือ คำต้องปรากฏในแนวนอน ซ้ายไปขวา เมื่อหน้าตั้งขึ้นหรือหมุนเพื่อให้ด้านบนกลายเป็นด้านขวา ยกเว้นกราฟที่ใช้แบบแผนทางวิทยาศาสตร์มาตรฐานเพื่อระบุแกนของ abscissas (ของ X) และแกน ของพิกัด (ของ Y)
(j) การดูหน้าแรก ภาพวาดต้องมีมุมมองมากเท่าที่จำเป็นเพื่อแสดงการประดิษฐ์ มุมมองหนึ่งควรเหมาะสมที่จะรวมไว้ในหน้าแรกของสิ่งพิมพ์คำขอรับสิทธิบัตรและสิทธิบัตรเป็นภาพประกอบของการประดิษฐ์ มุมมองต้องไม่เชื่อมต่อด้วยเส้นฉายและต้องไม่มีเส้นกึ่งกลาง ผู้สมัครอาจแนะนำมุมมองเดียว (ตามหมายเลข) เพื่อรวมไว้ที่หน้าแรกของสิ่งพิมพ์คำขอรับสิทธิบัตรและสิทธิบัตร
(k) มาตราส่วน มาตราส่วนที่ใช้สร้างภาพวาดต้องมีขนาดใหญ่พอที่จะแสดงกลไกได้โดยไม่เบียดเสียดกันเมื่อลดขนาดภาพวาดเหลือสองในสามของการทำสำเนา ไม่อนุญาตให้ใช้สิ่งบ่งชี้ เช่น "ขนาดจริง" หรือ "มาตราส่วน 1/2" บนภาพวาด เนื่องจากสิ่งเหล่านี้สูญเสียความหมายไปด้วยการทำซ้ำในรูปแบบอื่น
(ฏ) ลักษณะของบรรทัด ตัวเลข และตัวอักษร ภาพวาดทั้งหมดต้องทำโดยกระบวนการที่จะให้ลักษณะการทำสำเนาที่น่าพอใจ ทุกบรรทัด ตัวเลข และตัวอักษรต้องมีความทนทาน สะอาด เป็นสีดำ (ยกเว้นภาพวาดสี) มีความหนาแน่นและสีเข้มเพียงพอ และมีความหนาสม่ำเสมอและมีการกำหนดที่ชัดเจน น้ำหนักของบรรทัดและตัวอักษรทั้งหมดต้องหนักพอที่จะทำสำเนาได้เพียงพอ ข้อกำหนดนี้ใช้กับทุกเส้นไม่ว่าจะละเอียดเพียงใด การแรเงา และกับเส้นที่แสดงพื้นผิวที่ตัดในมุมมองแบบตัดขวาง อาจใช้เส้นและเส้นที่มีความหนาต่างกันในภาพวาดเดียวกัน โดยที่ความหนาต่างกันมีความหมายต่างกัน
(ม.) การแรเงา. ขอแนะนำให้ใช้การแรเงาในมุมมองหากช่วยให้เข้าใจการประดิษฐ์และไม่ลดความชัดเจน การแรเงาใช้เพื่อระบุพื้นผิวหรือรูปร่างขององค์ประกอบทรงกลม ทรงกระบอก และทรงกรวยของวัตถุ ส่วนที่แบนราบอาจมีแรเงาเล็กน้อย ควรใช้การแรเงาดังกล่าวในกรณีของส่วนที่แสดงในเปอร์สเปคทีฟ แต่ไม่ใช่สำหรับส่วนตัดขวาง ดูย่อหน้า (h)(3) ของส่วนนี้ ควรใช้เส้นเว้นระยะสำหรับการแรเงา เส้นเหล่านี้จะต้องบางและมีจำนวนน้อยที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้ และต้องตัดกับภาพวาดที่เหลือ คุณสามารถใช้เส้นหนักๆ ด้านเงาของวัตถุแทนการแรเงาได้ เว้นแต่จะซ้อนทับกันหรืออักขระอ้างอิงที่คลุมเครือ แสงควรมาจากมุมซ้ายบนที่มุม 45° การวาดภาพพื้นผิวควรแสดงด้วยการแรเงาที่เหมาะสม ไม่อนุญาตให้ใช้พื้นที่แรเงาสีดำสนิท ยกเว้นเมื่อใช้เพื่อแสดงกราฟแท่งหรือสี
(n) สัญลักษณ์ สัญลักษณ์การวาดภาพกราฟิกอาจใช้สำหรับองค์ประกอบทั่วไปตามความเหมาะสม องค์ประกอบที่ใช้สัญลักษณ์และการแสดงฉลากดังกล่าวต้องระบุอย่างเพียงพอในข้อมูลจำเพาะ อุปกรณ์ที่รู้จักควรแสดงด้วยสัญลักษณ์ที่มีความหมายตามแบบแผนซึ่งเป็นที่ยอมรับในระดับสากลและเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปในงานศิลปะ อาจใช้สัญลักษณ์อื่นๆ ที่ไม่เป็นที่รู้จักในระดับสากล ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการอนุมัติของสำนักงาน หากไม่น่าจะสับสนกับสัญลักษณ์ทั่วไปที่มีอยู่ และหากสามารถระบุได้อย่างง่ายดาย
(ญ) ตำนาน. คำอธิบายคำอธิบายที่เหมาะสมอาจใช้ภายใต้การอนุมัติของสำนักงานหรืออาจจำเป็นโดยผู้ตรวจสอบหากจำเป็นเพื่อความเข้าใจในการวาดภาพ ควรมีคำให้น้อยที่สุด
(p) ตัวเลข ตัวอักษร และอักขระอ้างอิง
(1) อักขระอ้างอิง (ควรเป็นตัวเลข) หมายเลขแผ่นงาน และหมายเลขการดูจะต้องชัดเจนและอ่านง่าย และต้องไม่ใช้ร่วมกับวงเล็บหรือเครื่องหมายจุลภาคกลับด้าน หรืออยู่ภายในโครงร่าง เช่น ล้อมรอบ พวกเขาจะต้องวางในทิศทางเดียวกับมุมมองเพื่อหลีกเลี่ยงการต้องหมุนแผ่นงาน อักขระอ้างอิงควรจัดเรียงตามโปรไฟล์ของวัตถุที่แสดง
(2) ต้องใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษสำหรับตัวอักษร ยกเว้นในกรณีที่มีการใช้ตัวอักษรอื่นตามปกติ เช่น ตัวอักษรกรีกเพื่อระบุมุม ความยาวคลื่น และสูตรทางคณิตศาสตร์
(3) ตัวเลข ตัวอักษร และอักขระอ้างอิงต้องมีขนาดอย่างน้อย .32 ซม. ความสูง (1/8 นิ้ว) ไม่ควรวางไว้ในภาพวาดเพื่อขัดขวางความเข้าใจ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ควรข้ามหรือปะปนกับเส้น ไม่ควรวางบนพื้นผิวที่ฟักหรือแรเงา เมื่อจำเป็น เช่น การระบุพื้นผิวหรือหน้าตัด อักขระอ้างอิงอาจถูกขีดเส้นใต้ และพื้นที่ว่างอาจถูกทิ้งไว้ในการฟักไข่หรือแรเงาที่อักขระเกิดขึ้นเพื่อให้ปรากฏชัดเจน
(4) ส่วนเดียวกันของการประดิษฐ์ที่ปรากฏในภาพวาดมากกว่าหนึ่งภาพต้องถูกกำหนดโดยอักขระอ้างอิงเดียวกันเสมอ และต้องไม่ใช้อักขระอ้างอิงเดียวกันเพื่อกำหนดส่วนต่างๆ
(5) อักขระอ้างอิงที่ไม่ได้ระบุไว้ในคำอธิบายจะไม่ปรากฏในภาพวาด อักขระอ้างอิงที่กล่าวถึงในคำอธิบายจะต้องปรากฏในภาพวาด
(q) เส้นนำ เส้นนำคือเส้นระหว่างอักขระอ้างอิงและรายละเอียดที่อ้างถึง เส้นดังกล่าวอาจเป็นเส้นตรงหรือโค้งและควรสั้นที่สุด พวกเขาต้องเกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงกับอักขระอ้างอิงและขยายไปยังคุณลักษณะที่ระบุ เส้นนำต้องไม่ตัดกัน เส้นนำจำเป็นสำหรับอักขระอ้างอิงแต่ละตัว ยกเว้นอักขระที่ระบุพื้นผิวหรือหน้าตัดที่วางไว้ อักขระอ้างอิงดังกล่าวต้องขีดเส้นใต้เพื่อให้ชัดเจนว่าสายนำไม่ได้ถูกละทิ้งโดยไม่ได้ตั้งใจ เส้นนำจะต้องดำเนินการในลักษณะเดียวกับเส้นในรูปวาด ดูย่อหน้า (l) ของส่วนนี้
(r) ลูกศร. อาจใช้ลูกศรต่อท้ายบรรทัด โดยต้องให้ความหมายชัดเจน ดังนี้
(1) บนเส้นนำ ลูกศรอิสระเพื่อระบุส่วนที่ชี้ไปทั้งหมด
(2) บนเส้นนำ ลูกศรแตะเส้นเพื่อระบุพื้นผิวที่แสดงโดยเส้นที่มองไปตามทิศทางของลูกศร หรือ
(3) เพื่อแสดงทิศทางการเคลื่อนที่
(s) ประกาศเกี่ยวกับลิขสิทธิ์หรือหน้ากาก การแจ้งลิขสิทธิ์หรืองานปิดบังอาจปรากฏในภาพวาด แต่ต้องอยู่ในสายตาของภาพวาดด้านล่างรูปที่แสดงลิขสิทธิ์หรือวัสดุงานหน้ากากและ จำกัด เฉพาะตัวอักษรที่มีขนาดการพิมพ์ .32 ซม. ถึง .64 ซม. สูง (1/8 ถึง 1/4 นิ้ว) เนื้อหาของประกาศต้องจำกัดเฉพาะองค์ประกอบที่กฎหมายกำหนดไว้เท่านั้น ตัวอย่างเช่น "©1983 John Doe" (17 USC 401) และ "*M* John Doe" (17 USC 909) จะถูกจำกัดอย่างเหมาะสม และภายใต้กฎเกณฑ์ปัจจุบัน การแจ้งที่เพียงพอทางกฎหมายของลิขสิทธิ์และงานหน้ากาก ตามลำดับ รวมประกาศลิขสิทธิ์หรืองานปิดบังจะได้รับอนุญาตเฉพาะในกรณีที่ภาษาการอนุญาตที่กำหนดไว้ใน§ 1.71(จ) รวมอยู่ในตอนต้น (ควรเป็นย่อหน้าแรก) ของข้อกำหนด
(t) จำนวนแผ่นภาพวาด แผ่นภาพวาดควรกำหนดหมายเลขเป็นเลขอารบิกต่อเนื่องกัน เริ่มต้นด้วย 1 ภายในขอบเขตที่กำหนดไว้ในย่อหน้า (g) ของส่วนนี้ ตัวเลขเหล่านี้ (ถ้ามี) จะต้องอยู่ตรงกลางด้านบนของแผ่นงาน แต่ไม่อยู่ในระยะขอบ สามารถวางตัวเลขไว้ทางด้านขวามือได้หากภาพวาดขยายใกล้กับกึ่งกลางขอบด้านบนของพื้นผิวที่ใช้งานได้มากเกินไป หมายเลขแผ่นภาพวาดต้องชัดเจนและมากกว่าตัวเลขที่ใช้เป็นอักขระอ้างอิงเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน จำนวนแผ่นแต่ละแผ่นควรแสดงด้วยตัวเลขอารบิกสองตัวที่วางอยู่บนด้านใดด้านหนึ่งของเส้นเฉียง โดยอันแรกคือหมายเลขแผ่น และอันที่สองคือจำนวนแผ่นภาพวาดทั้งหมด โดยไม่มีเครื่องหมายอื่นใด
(u) จำนวนการดู
(1) มุมมองที่แตกต่างกันจะต้องกำหนดหมายเลขเป็นตัวเลขอารบิกต่อเนื่องกัน เริ่มด้วย 1 โดยไม่ขึ้นกับหมายเลขของแผ่นงาน และหากเป็นไปได้ ให้เรียงตามลำดับที่ปรากฏบนแผ่นวาดภาพ มุมมองบางส่วนที่มีจุดประสงค์เพื่อสร้างมุมมองที่สมบูรณ์หนึ่งมุมมอง บนแผ่นเดียวหรือหลายแผ่น ต้องระบุด้วยตัวเลขเดียวกันตามด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ จำนวนการดูต้องนำหน้าด้วยตัวย่อ "FIG" ในกรณีที่ใช้เพียงมุมมองเดียวในแอปพลิเคชันเพื่อแสดงการประดิษฐ์ที่อ้างสิทธิ์ จะต้องไม่ระบุหมายเลขและคำย่อ "FIG" จะต้องไม่ปรากฏ
(2) ตัวเลขและตัวอักษรที่ระบุความคิดเห็นต้องเรียบง่ายและชัดเจน และต้องไม่ใช้ร่วมกับวงเล็บ วงกลม หรือเครื่องหมายจุลภาคแบบกลับด้าน จำนวนการดูต้องมากกว่าตัวเลขที่ใช้สำหรับอักขระอ้างอิง
(v) เครื่องหมายความปลอดภัย เครื่องหมายการรักษาความปลอดภัยที่ได้รับอนุญาตอาจถูกวางไว้บนภาพวาดหากอยู่นอกสายตา โดยควรให้อยู่กึ่งกลางที่ขอบด้านบน
(ญ) การแก้ไข การแก้ไขภาพวาดที่ส่งไปยังสำนักงานจะต้องมีความทนทานและถาวร
(x) รู ผู้สมัครไม่ควรทำรูในแผ่นภาพวาด
(y) ประเภทของภาพวาด ดู § 1.152 สำหรับภาพวาดการออกแบบ § 1.1026 สำหรับการทำสำเนาการออกแบบระดับสากล § 1.165 สำหรับภาพวาดพืชและ§ 1.173(ก)(2) สำหรับการออกภาพวาดใหม่
จุดประสงค์
กำหนดการจัดประเภทการออกแบบของระบบ USPC เป็นองค์กรที่มีโครงสร้างสำหรับร่างสิทธิบัตรการออกแบบของสหรัฐอเมริกา เนื่องจากการอ้างสิทธิ์ในสิทธิบัตรการออกแบบมุ่งไปที่ "การออกแบบตกแต่ง" สำหรับ "บทความเกี่ยวกับการผลิต" [35 USC 171] ตารางการจัดหมวดหมู่การออกแบบจึงส่งเสริมการเข้าถึงการออกแบบอุตสาหกรรมที่ได้รับสิทธิ์ในสิทธิบัตรอย่างมีประสิทธิภาพ
ข. ทฤษฎี
การจำแนกประเภทของสิทธิบัตรการออกแบบขึ้นอยู่กับแนวคิดของฟังก์ชันหรือการใช้งานตามวัตถุประสงค์ของการออกแบบอุตสาหกรรมที่เปิดเผยและอ้างสิทธิ์ในสิทธิบัตรการออกแบบ การออกแบบทางอุตสาหกรรมที่มีฟังก์ชันเหมือนกันโดยทั่วไปจะรวบรวมไว้ในคลาสการออกแบบเดียวกัน แม้ว่าการออกแบบแต่ละรายการอาจใช้ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน
ตัวอย่างเช่น การออกแบบเบาะนั่งที่ได้รับการจดสิทธิบัตรจัดประเภทไว้ในประเภท D6 เครื่องตกแต่ง แม้ว่าการออกแบบเหล่านี้อาจใช้ในบ้าน ที่ทำงาน ยานพาหนะ ฯลฯ การออกแบบทางอุตสาหกรรมของฟังก์ชันเดียวกันจะถูกจำแนกเพิ่มเติมตามลักษณะการทำงานเฉพาะ ลักษณะประดับที่โดดเด่น หรือแบบฟอร์ม
C. คลาสสิทธิบัตรการออกแบบ
สิทธิบัตรการออกแบบของสหรัฐแบ่งออกเป็น 33 ประเภทของเรื่อง: ชั้นเรียนออกแบบของสหรัฐอเมริกา
D1 ผลิตภัณฑ์ที่กินได้
D2 เครื่องแต่งกายและร้านเสื้อผ้าสำเร็จรูป
D3 สินค้าเดินทาง ของใช้ส่วนตัว และสิ่งของสำหรับจัดเก็บหรือพกพา
D4 Brushware
D5 สินค้าสิ่งทอหรือกระดาษ วัสดุแผ่น
เครื่องตกแต่ง D6
D7 อุปกรณ์สำหรับเตรียมหรือเสิร์ฟอาหารหรือเครื่องดื่มที่ไม่ได้ระบุไว้ที่อื่น
เครื่องมือและฮาร์ดแวร์ D8
D9 บรรจุภัณฑ์และคอนเทนเนอร์สำหรับสินค้า
D10 เครื่องมือวัด ทดสอบ หรือส่งสัญญาณ
D11 เครื่องประดับ เครื่องราชอิสริยาภรณ์ และเครื่องประดับ
D12 การขนส่ง
D13 อุปกรณ์สำหรับการผลิต การจำหน่าย หรือการเปลี่ยนรูปพลังงาน
D14 อุปกรณ์บันทึก สื่อสาร หรือดึงข้อมูล
เครื่อง D15 ไม่ได้ระบุไว้ที่อื่น
D16 การถ่ายภาพและอุปกรณ์เกี่ยวกับสายตา
D17 เครื่องดนตรี
D18 เครื่องจักรการพิมพ์และสำนักงาน
D19 เครื่องใช้สำนักงาน; เอกสารสำหรับศิลปินและครู
D20 ขายอุปกรณ์โฆษณา
เกม D21 ของเล่นและสินค้ากีฬา
D22 อาวุธ, ดอกไม้ไฟ, อุปกรณ์ล่าสัตว์และตกปลา
D23 การทำความร้อนและความเย็นด้านสิ่งแวดล้อม การจัดการของไหล และอุปกรณ์สุขภัณฑ์
D24 อุปกรณ์การแพทย์และห้องปฏิบัติการ
D25 หน่วยอาคารและองค์ประกอบการก่อสร้าง
D26 ไลท์ติ้ง
D27 อุปกรณ์ยาสูบและผู้สูบบุหรี่
D28 ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางและห้องน้ำ
D29 อุปกรณ์เพื่อความปลอดภัย การป้องกัน และกู้ภัย
D30 การเลี้ยงสัตว์
D32 เครื่องซักผ้า ทำความสะอาด หรืออบแห้ง
D34 อุปกรณ์จัดการวัสดุหรือสิ่งของ
D99 เบ็ดเตล็ด
รหัสประเทศประกอบด้วยตัวอักษรสองตัว (เช่น GB) ซึ่งระบุประเทศหรือ องค์กร ที่ยื่นหรืออนุญาตคำขอรับสิทธิบัตร
AL แอลเบเนีย
AP องค์กรทรัพย์สินทางอุตสาหกรรมในภูมิภาคแอฟริกา
AR Argentina
AT ออสเตรีย
AU ออสเตรเลีย
บริติชแอร์เวย์ บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา
BE เบลเยี่ยม
บีจี บัลแกเรีย
BR บราซิล
CA แคนาดา
CH สวิตเซอร์แลนด์
CL ชิลี
ซีเอ็น ไชน่า
CO โคลอมเบีย
CR คอสตาริกา
ซีเอส เชโกสโลวะเกีย (จนถึง พ.ศ. 2536)
CU คิวบา
CY ไซปรัส
CZ สาธารณรัฐเช็ก
DD สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมัน
DE เยอรมนี
DK เดนมาร์ก
DZ แอลจีเรีย
องค์การสิทธิบัตร EA Eurasian
อีซี เอกวาดอร์
EE เอสโตเนีย
EG อียิปต์
EP สำนักงานสิทธิบัตรยุโรป
ES สเปน
FI ฟินแลนด์
FR ฝรั่งเศส
GB สหราชอาณาจักร
สภาความร่วมมืออ่าวจีซี
GE จอร์เจีย
GR กรีซ
GT กัวเตมาลา
ฮ่องกง ฮ่องกง (SAR)
HR โครเอเชีย
HU ฮังการี
ไอดี อินโดนีเซีย
IE ไอร์แลนด์
IL อิสราเอล
ในอินเดีย
ไอเอส ไอซ์แลนด์
ไอทีอิตาลี
เจพี เจแปน
KE เคนยา
KR เกาหลี (ใต้)
LI ลิกเตนสไตน์
LT ลิทัวเนีย
LU ลักเซมเบิร์ก
LV ลัตเวีย
แมสซาชูเซตส์โมร็อกโก
เอ็มซี โมนาโก
MD สาธารณรัฐมอลโดวา
ME มอนเตเนโกร
MK อดีตสาธารณรัฐยูโกสลาเวียมาซิโดเนีย
MN มองโกเลีย
MT มอลตา
MW มาลาวี
MX เม็กซิโก
MY มาเลเซีย
NC นิวแคลิโดเนีย
NI นิการากัว
NL เนเธอร์แลนด์
ไม่มีนอร์เวย์
NZ นิวซีแลนด์
OA African Intellectual Property Organisation
PA ปานามา
PE เปรู
PH ฟิลิปปินส์
PL โปแลนด์
PT โปรตุเกส
RO โรมาเนีย
RS เซอร์เบีย
RU สหพันธรัฐรัสเซีย
SE สวีเดน
SG สิงคโปร์
SI สโลวีเนีย
SK สโลวาเกีย
SM ซานมารีโน
SU สหภาพโซเวียต (สหภาพโซเวียต)
SV เอลซัลวาดอร์
TJทาจิกิสถาน
TRตุรกี
TTT ตรินิแดด และโตเบโก
TWTaiwan
ยูเครน
สหรัฐอเมริกาสหรัฐอเมริกา
UYUruguay
VN เวียดนาม
องค์การทรัพย์สินทางปัญญา WOWorld (WIPO)
ยูโกสลาเวีย/เซอร์เบียและมอนเตเนโกร
ZAแอฟริกาใต้
ZMแซมเบีย
ZWซิมบับเว